Πρώτες μέρες στην τάξη του Νηπιαγωγείου. Ανησυχία, αγωνία…δισταγμός. Πως να κινήσουμε την περιέργεια και το ενδιαφέρον; Πώς να φέρουμε αυτά τα παιδιά κοντά με όσο γίνεται πιο φυσικό και εύκολο τρόπο;
Ένα μεγάλο χαρτί του μέτρου γεμάτο σχέδια πάνω σε ένα μεγάλο τραπέζι θα μπορούσε να αποτέλεσει μια καλή αφορμή για το σπάσιμο του πάγου…
-Εγώ θα χρωματίσω το παγωτό! Μου αρέσει το παγωτό! Εφαγα πολλά το καλοκαίρι!
-Κι εμένα μου αρέσει το παγωτό!! Έχω και μπρατσάκια για τη θάλασσα εσύ;
…
-Αυτοί είναι οι καινούργιοι μου μαρκαδόροι, μου τους πήρε η νονά μου για δώρο!
-Εμένα η νονά μου μένει στην Αθήνα! Θα πάω τα Χριστούγεννα!
…
– Ωχ…μου σκίστηκε το χαρτί…
-Μην πατάς τους μαρκαδόρους με τόση δύναμη. Κοίτα να έτσι να το κάνεις.
…
-Κάνε λίγο πιο εκεί δε χωράω για να ζωγραφίσω!
-Αν πάω πιο εκεί θα πέσω! Κάνε την καρέκλα σου πιο πέρα για να χωρέσω κι εγώ!
…
– Το πράσινο μου δε ζωγραφίζει…
-Να πάρε το δικό μου!
…
Και κάπως έτσι πάνω από μια ενασχόληση τόσο οικεία σε όλα τα παιδιά, χωρίς απαιτήσεις και προσδοκίες, που δεν υπάρχει πρώτος και δεύτερος, που συμμετέχει όποιος επιθυμεί για όσο χρόνο το επιθυμεί, που δε χρειάζεται να μιλήσουν ενώπιον όλων… έγιναν οι πρώτες συζητήσεις, οι πρώτες γνωριμίες και η πρώτη προσπάθεια για συνεργασία!
Και το αποτέλεσμα έφερε πολλά χαμόγελα στα προσωπάκια που σιγά σιγά δεν ήταν και τόσο ανήσυχα πια!
Κ όταν το αποτέλεσμα μπήκε στον τοίχο της τάξης, νέα αφορμή για συνομιλίες:
-Κοίτα εγώ έκανα τον ήλιο!
-Εγώ ζωγράφισα τα μπαλόνια!
-Πω πω τι ωραίο!
-Εγώ ζωγράφισα όλα αυτά τα γράμματα!
…
Αυτά τα γράμματα που σχηματίζουν μερικές σημαντικές λέξεις! Με αυτές τις λέξεις θα ασχοληθούμε πολύ αυτή τη χρονιά. Αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε κάποια επόμενη φορά!
- Αν όμως θέλεις να πάρεις μερικές ιδέες για λέξεις που δηλώνουν τις Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση δες εδώ:
Με αγάπη
Meleniro
