Το θέμα της σχολικής αυτής γιορτής για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, είναι “Το Δέντρο της Ελευθερίας”. Με το παραπάνω όνομα χαρακτηρίζονται τα δέντρα που φυτεύονταν από το λαό και τις αρχές, κατά τη Γαλλική Επανάσταση, σε δημόσιες πλατείες και κήπους σαν σύμβολα της Ελευθερίας που αποκτήθηκε και της τυραννίας που καταλύθηκε.Στολίζεται με λουλούδια,κορδέλες και επιγραφές. Μπροστά του γίνεται γιορτή κατά την οποία απαγγέλλονται ποιήματα, λόγοι και τραγουδιούνται επαναστατικά τραγούδια. Μάλιστα Στις 17 Ιουλίου 1797 φυτεύεται συμβολικά στην Κάτω Πλατεία της Κέρκυρας (όπως και στα υπόλοιπα Ιόνια Νησιά) ένα τέτοιο «Δένδρο της Ελευθερίας», όποτε έχουμε αναφορά της υπάρξης του και σε ελληνικό έδαφος (πηγή) Ας φυτέψουμε λοιπόν ένα δεντράκι και ας κανουμε γύρω του μια γιορτή για την Ελευθερία.
ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
«ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»
ΜΕΡΟΣ Α΄- ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ελάτε φίλοι μου καλοί
η Ιστορία το καλεί.
Κάθε χρόνο δεν ξεχνάμε
την παράδοση κρατάμε.
Σήμερα μεγάλη μέρα
στην Ελλάδα, πέρα ως πέρα,
όλοι οι Έλληνες γιορτάζουν
την πατρίδα μας δοξάζουν.
Με χαρά μεγάλη όλοι
από το χωριό, ως την πόλη,
θα γιορτάσουμε το ΟΧΙ
που ήρθε με το πρωτοβρόχι.
Μαθητές μα και δασκάλοι
Τις σημαίες έχουν βγάλει.
Γαλανόλευκα ντυθήκαν.
Τα σχολειά μας στολιστήκαν!
ΟΧΙ θα πει Ελευθερία.
Τέλος σε κάθε τυραννία.
ΟΧΙ στον πόλεμο, στην μάχη
ΟΧΙ στο άδειο το στομάχι!
Η Ελευθερία είναι αγαθό.
Πολύτιμο σαν φυλαχτό.
Μόνο μ’ αυτή η ζωή αξίζει.
Αυτή, Χαρά, μόνο χαρίζει.
Ελεύθερος είμαι ν’ αγαπώ,
να παίζω και να τραγουδώ.
Ελεύθερος είμαι να μαθαίνω,
Και στο σχολείο να πηγαίνω.
Ελεύθερος είμαι όταν γελάω
Να τρώω φαϊ, όταν πεινάω.
Ελεύθερος είμαι όταν κοιμάμαι
Και τίποτε εκεί έξω δεν φοβάμαι.
Ελευθερία χάρη σε σένα
Έχω κρεβάτι μόνο για μένα.
Έχω ένα σπίτι, ένα σχολείο.
Στη γειτονιά, βιβλιοπωλείο!
Χάρη στην Ελευθερία,
έχω στην τάξη μια κυρία!
Έχω στο σπίτι τον μπαμπά μου,
Έχω λεφτά στον κουμπαρά μου!
Όνειρα κάνω μεγάλα πολύ.
«Πετάω» ελεύθερα σαν το πουλί!
Γιατί οι προγόνοι πολεμήσαν
Και ελευθερία μας χαρίσαν.
Ποτέ λοιπόν δε θα ξεχάσω.
Τους ήρωες θα τους δοξάσω.
Χάρη σε εκείνους ελεύθερος ζω.
Σ’ αυτούς, την ευτυχία μου χρωστώ.
ΜΕΡΟΣ Β΄ – ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Σε χρόνια ακόμα πιο παλιά
Κι άλλοι ζητούσαν Λευτεριά.
Σε άλλη χώρα ζούσανε
μα ίδια όσα ζητούσανε.
Όπως οι Έλληνες, έτσι και οι Γάλλοι,
πέρασαν δυστυχία μεγάλη.
Είχαν κι αυτοί έναν εχθρό
Και πολεμήσαν το κακό.
Κι όταν τον πόλεμο κερδίσαν
και τα χαμόγελα ανθίσαν.
Φύτεψαν ένα δέντρο ιερό
και πολύ σημαντικό.
Το Δέντρο της Ελευθερίας
Σύμβολο θάρρους και ανδρείας.
Σε χώμα λεύτερο ήταν φυτεμένο
με θυσίες ποτισμένο.
Οι άνθρωποι όλο χαρά
γιορτάσανε τη Λευτεριά.
Το δέντρο τους στολίσανε,
Τραγούδια τραγουδήσανε.
Συνήθεια έγινε αυτό,
το δέντρο το συμβολικό.
Να το φυτεύουν οι ανθρώποι
στης Λευτεριάς το γλεντοκόπι.
Το Δέντρο της Ελευθερίας
δέντρο μεγάλης σημασίας,
έχει και στην Ελλάδα φυτευτεί,
στων Κερκυραίων το νησί.
Ελάτε φίλοι μου κι εμείς
να δώσουμε φόρο τιμής.
Δεντράκι να φυτέψουμε
Κορδέλες να του πλέξουμε.
(Τα παιδιά κρεμούν γαλανόλευκες κορδέλες στο δεντράκι τους)
Νατο το Δέντρο της Ελευθερίας
Δέντρο μεγάλης σημασίας
Είμαστε ελεύθεροι μα δεν ξεχνούμε,
όσους πολέμησαν τιμούμε.
Με τούτο το μικρό δεντράκι
Νιώθω πως βάζω λιθαράκι
Να ζω ζωή με ευγνωμοσύνη
Και να μοιράζω καλοσύνη.
Μακάρι σε όλο τον πλανήτη
Σε κάθε αυλή, σε κάθε σπίτι
Δέντρα να φυτεύαμε όλοι
Να έμοιαζε η Γη μας περιβόλι!
Αντί για βόμβες και κανόνια,
δέντρα σε γλάστρες και μπαλκόνια!
Αντί για όπλα να ‘χαμε φτυάρια,
και να φυτεύαμε βλαστάρια!
Αντί για κρότους και σειρήνες,
ν’ ακούγαμε τις καρδερίνες!
Από τον ουρανό να πέφταν μόνο αστέρια
και να πετούσαν περιστέρια!
Δέντρα να σκέπαζαν τη Γη
Να ζούσαμε όλοι μαζί,
μονοιασμένοι, αγαπημένοι
και πολύ ευτυχισμένοι!
Μπροστά σε τούτο το δεντράκι
Εγώ σηκώνω το χεράκι
Ελάτε υπόσχεση να δώσουμε όλοι
Η Γη να γίνει περιβόλι!
(ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ)
ΟΧΙ στον Πόλεμο, ΝΑΙ στην Ειρήνη!
ΝΑΙ στη ζωή με ευγνωμοσύνη!
ΟΧΙ στον πόνο, στη δυστυχία!
Αγάπη, φιλία, ευημερία!
Ηρώ Παπαδοπούλου
(Πίνακας Olive Trees with the Alpilles in the Background, Vincent Van Gogh)
