Ιστορίες παιχνιδιών

toys

Κι αν τελικά τα παιχνίδια είχαν φωνή και μπορούσαν να μας μιλήσουν τί θα μας έλεγαν; Ποιες θα ήταν οι ιστορίες που θα ακούγαμε; Κι αν κοιτούσαμε λίγο πιο προσεκτικά εκεί στον πάτο του κουτιού ή στη μικρή γωνιά πίσω από το κρεβάτι, εκεί που υπάρχουν τα πιο  μικρά, τα πιο παλιά, τα ξεχασμένα μας παιχνίδια; Τι ιστορίες θα έλεγαν οι λεπτές τους φωνούλες;

Στα πλαίσια ενός προγράμματος  με θέμα “Παιχνιδίσματα” προέκυψε μια σειρά δραστηριοτήτων  που είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς και τα παιδιά της τάξης μας. Έχοντας ως στόχο να βάλουμε τα παιδιά στη διαδικασία της διαρκούς επανεκτίμησης και της αναθεώρησης των πραγμάτων και των καταστάσεων στη ζωής τους και θέλοντας να τους δείξουμε  πόσες ευχάριστες εκπλήξεις μπορεί να κρύβει αυτός ο τρόπος σκέψης, αποφασίσαμε να αφήσουμε για λίγο στην άκρη τα καινούρια, ακριβά, φανταχτερά παιχνίδια , που έτσι κι αλλιώς χαίρουν της ιδιαίτερης εκτίμησης τους και να φέρουμε στην επιφάνεια , κυριολεκτικά και μεταφορικά, τα μικρά, ξεχασμένα παιχνιδάκια που έχασαν πια την παλιά τους αίγλη. Και πιστέψτε μας εκεί ακριβώς ανακαλύψαμε έναν θησαυρό!

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

μικρά παιχνίδια

Όλα ξεκίνησαν διαβάζοντας στα παιδιά την μικρή ιστορία με τον τίτλο “Η μπίλια”  (που ανακαλύψαμε στο ιστολόγιο εκλεκτής συναδέρφου), όπου ένα μικρό αγόρι αρνείται κατηγορηματικά να του αγοράσει ο μπαμπάς του ένα εντυπωσιακό παιχνίδι για τα γενεθλιά του και το μόνο που ζητά είναι μια μπίλια! Μια μπίλια που μεταξύ άλλων, όπως λέει, θα την φυλάξει σ’ ένα κουτί στο συρτάρι του κι όταν μεγαλώσει θα γυρίσει πίσω να τη βρει και να του θυμίσει ότι κι αυτός κάποτε ήταν τόσο μικρός όσο αυτή…!

Και θέτουμε στα παιδιά το ερώτημα: “Αν είχες για παιχνίδι μόνο μια μπίλια και τίποτε άλλο, πώς θα μπορούσες να παίξεις με αυτή;”

Και τα παιδιά ύστερα από συζήτηση σε  μικρές ομάδες κατέληξαν στα ακόλουθα παχνίδια:

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΜΠΙΛΙΑ

1.“Κρυφή μπίλια”: ο  ένας κρύβει την μπίλια στο χέρι του και ο άλλος προσπαθεί να βρει σε ποιο χέρι είναι.

κρυφή μπίλια

2. “Η μπίλια κάτω από το τραπέζι”: Όποιος καταφέρει να ρίξει την μπίλια με το δάχτυλο του κάτω από το τραπέζι είναι ο νικητής.

η μπίλια κάτω από το τραπέζι

3. “Βάλε γκολ!”

βάλε γκολ

4. “Μίνι γκολφ!”

πέτυχε την τρύπα

5. “Κρύο – ζεστό”: το γνωστό παιχνίδι που εκείνος που ψάχνει την κρυμμένη μπίλια στο χώρο όταν πλησιάζει στο στόχο οι υπόλοιποι φωνάζουν “ζεστό”, κι όταν απομακρύνεται “κρύο”.

6. “Πού είναι η μπίλια;”: το ένα παιδί κρύβει πάνω του την μπίλια και το άλλο προσπαθεί να την βρει με 3 προσπάθειες.

7. “Ποιος κρατάει την μπίλια”: τα παιδιά κλείνουν τα μάτια και ένα παιδί κινείται κυκλικά από πίσω τους. Αφήνει διακριτικά την μπίλια πίσω από ένα παιδί. Οι υπόλοιποι με ερωτήσεις προσπαθούν να βρουν ποιος έχει πίσω του την μπίλια. Το παιδί απαντά με ναι και όχι.

Στη συνέχεια ζητήσαμε από τα παιδιά να φέρουν στο σχολείο το πιο μικρό τους παιχνίδι και να πουν την ιστορία του στους συμμαθητές τους, από που ήρθε, ποιος το έφερε, πού βρίσκεται τώρα και  πώς νιώθει εκεί που είναι. Στη συνέχεια ζωγραφίσαν αυτή την ιστορία σε μικρά καρέ.

γράφω τη μικρή ιστορία
η ιστορία του μικρού μου παιχνιδιού
“Μερικές φορές τα πιο μικρά πράγματα έχουν τη μεγαλύτερη θέση στην καρδιά σου”

Στη συνέχεια τα παιδιά χώρισαν τα μικρά τους παιχνίδια σε ομάδες, συζήτησαν μεταξύ τους και παρουσίασαν στους συμμαθητές τους μια μικρή ιστορία με ήρωες τα παιχνιδάκια τους!

συζήτηση ομάδας
παρουσίαση ομάδας

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

ξεχασμένο παιχνίδι - εργασία στο σπίτι
Τα παιδιά, με τη βοήθεια τω γονιών τους στο σπίτι, βρήκαν ένα ξεχασμένο παιχνιδάκι τους, το ζωγράφισαν και κατέγραψαν τις σκέψεις του.

Την επόμενη μέρα υποδύθηκαν πως είναι τα ίδια αυτό το παιχνίδι και είπαν τις σκέψεις του.

οι σκέψεις ενός ξεχασμένου παιχνιδιού

Σκεφτήκαμε και καταγράψαμε ποια θεωρούμε πως είναι τα παράπονα των παιχνιδιών και ποια τα δικαιώματα τους!

δικαιώματα
Και ετοιμάσαμε μια αφίσα για να το μάθουν και όλοι όσοι επισκέπτονται την τάξη μας!

αφίσα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΛΙΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

παλιά παιχνίδια
Τα παιδιά παρουσίασαν στους συμμαθητές τους παιχνίδια από τα παιδικά χρόνια των γονιών τους και αφηγήθηκαν τις ιστορίες τους.

Και για να ανταποδώσουμε στους γονείς τις γνώσεις που μας μετέδωσαν και τις ευχάριστες στιγμές που περάσαμε με τα παιχνίδια τους , τους ετοιμάσαμε ένα δώρο! Φαναράκια από ριζόχαρτο , στα οποία τα παιδιά ζωγράφισαν τους γονείς τους ως παιδιά να παίζουν με τα παιχνίδια τους! Και ένα μήνυμα: “Μην ξεχνάς το παιδί που κρύβεις μέσα σου!”

το παιδί που κρύβεις
φαναράκι

Πηγές

herz-allerliebst.de

Εικόνα από τον πίνακα Dream illustrations στο Pinterest

About Ηρώ Παπαδοπούλου

Αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Σχολή (Τμήμα Νηπιαγωγών) του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1996. Κατάγομαι από τα Ιωάννινα, όπου και εργάστηκα στην ιδιωτική εκπαίδευση από το 1996 έως το 2000. Έκτοτε ζω με την οικογένειά μου στην Κέρκυρα και εργάζομαι σε δημόσιο Νηπιαγωγείο. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μου στο: info@meleniro.gr
Bookmark the permalink.

4 Comments

  1. ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ RESPECT!!!! ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ΜΑΡΙΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ

    • Μεγάλη μας χαρά αλλά και μεγάλη μας τιμή, εκλεκτοί συνάδερφοι να εγκρίνουν τη δουλειά μας!! Στο Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο έχουμε βρει πολλές φορές την …έμπνευσή μας!! Σας ακολουθούμε!!

  2. Ελένη Κατσιάβου

    ΤΕΛΕΙΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΕΣ!! ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΣΑΣ!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.