Καλοκαιρινά στιχάκια!

Οι τίτλοι  γνωστών παιδικών τραγουδιών μας έδωσαν την  έμπνευση για μερικά ανάλαφρα, καλοκαιρινά στιχάκια! Μαζί με τα τραγούδια, μπορούν να συμπληρώσουν τις δραστηριότητες των τελευταίων ημερών στο σχολείο, ή να αποτελέσουν κομμάτι της καλοκαιρινής γιορτής.

“Γλυκό καλοκαιράκι”

(Γωγώ Αγγελοπούλου, Παιδαγωγικό περιοδικό Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού, τεύχος 22)

Καλοκαίρι μου γλυκό

είσαι τόσο μαγικό!

Ελάτε κλείσαν τα σχολεία

πάμε παιδιά στην παραλία.

–

Μάσκα, τσουγκράνα, κουβαδάκι

πετσέτα και λευκό μπλουζάκι.

Και όπως είπε η κυρία

με μέτρο η ηλιοθεραπεία!

———————————————————————

“Καλοκαίρι μου μυρίζει”

(Μαρίζα Κωχ, Τα χρωματιστά τραγούδια)

Καλοκαίρι μου μυρίζει

κι η μαμά μου τηγανίζει,

ύστερα από το μπανάκι,

πατατούλες και ψαράκι.

–

Τα τζιτζίκια τραγουδούν

και παρέα μας κρατούν.

Ήλιος, ζέστη, μεσημέρι

λίγη δροσούλα ποιος θα φέρει;

–

Νάτος ήρθε ο μπαμπάς!

-Πατερούλη τί κρατάς;

-Καρπουζάκι και πεπόνι,

άλλη ζέστη δεν σηκώνει!

————————————————————————————–

“Ακρογιαλιά”

(Τραγουδοπαιχνίδια για φίλους μουσικόφιλους, Ν.Θεοδωρίδης)

Τώρα στην ακρογιαλιά

φοράω τα νέα μου γυαλιά,

έχω και ψάθινο καπέλο

έγινα σωστό μοντέλο!

–

Βατραχοπέδιλα φορώ

μα να τρέξω δεν μπορώ,

με την όπισθεν πηγαίνω

κι απ’την θάλασσα δεν βγαίνω!

————————————————————————————-

“Χόκυ Πόκυ”

(Τραγουδοπαιχνίδια για φίλους μουσικόφιλους, Ν.Θεοδωρίδης)

Σήμερα στην παραλία

χορό θα στήσουμε κι όχι αστεία!

Μικροί μεγάλοι μια παρέα

θα περάσουμε όλοι μας ωραία!

–

Τις μάσκες βγάλτε κι ελάτε όλοι,

σχεδόν μοιράστηκαν οι ρόλοι.

Από ‘δω η μπάντα κι οι χορευτές

και οι κινήσεις μας θα είναι αυτές!

–

Ψηλά τα χέρια και το κεφάλι,

αυτός ο χορός μου φέρνει ζάλη!

Το πόδι σηκώνω, το χέρι απλώνω

αυτές τις φιγούρες έμαθα μόνο.

————————————————————————————————–

“Ο παγωτατζής”

(Σοφία Παπάζογλου, Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου, Γ.Χατζηπιέρης)

Ελάτε φίλοι! Ελάτε όλοι!

Τα παγωτά ήρθαν στην πόλη!

Πάρτε παιδάκια! Μικροί, μεγάλοι!

Εδώ η γρανίτα πορτοκάλι!

–

Αγαπώ το καλοκαίρι,

που τα παγωτά θα φέρει.

Κρέμα, βανίλια και μπισκότο,

που σαν το δαγκώνεις κάνει κρότο!

—————————————————————————————–

“Τα καβουράκια”

(Ο τεμπέλης δράκος και άλλες ιστορίες, Γ.Χατζηπιέρης)

Ανεβαίνω στα βραχάκια

ψάχνοντας για καβουράκια.

Βρήκα όμως πεταλίδες,

πόσο τυχερή είμαι, είδες!

–

Ξάφνου μέσα απ’την τρυπίτσα

φάνηκε μια καβουρίτσα!

Τις δαγκάνες της σηκώνει…

μανούλα μου, μήπως δαγκώνει;

–

Μα περνάει από το πλάι

μάλλον βγήκε για να φάει.

Την κοιτάζω μαγεμένη

μες το κύμα κατεβαίνει.

–

Κι ύστερα ολόκληρη σειρά

τα καβουράκια τα μικρά,

μπαίνουν κι εκείνα στο νερό

μαζί τους να πάω δεν μπορώ.

–

Πάνω στο βράχο περιμένω

και στην θάλασσα δεν μπαίνω.

Από πάνω τα κοιτώ

καθώς ψάχνουν φαγητό.

———————————————————————————————-

“Το ονειρόπλοιο”

(Τατιάνα Μανωλίδου, Το ονειρόπλοιο των παιδιών)

Το πλοίο φεύγει -Γεια χαρά!

Βίρα τις άγκυρες κι έχε γειά!

Το ταξίδι τώρα ξεκινά

για άλλα μέρη μακρινά!

–

Τα δελφίνια κολυμπούν

σχεδόν το πλοίο ακουμπούν.

Ο αέρας φυσάει τα πανιά

κι οι ναύτες δένουν τα σχοινιά.

–

Ένα πλοίο γεμάτο παιδιά,

που έχουν αγάπη στην καρδιά.

Έχουν και όνειρα πολλά, κι ελπίδες

τέτοιο καράβι ποτέ δεν είδες.

———————————————————————————————–

“Με μια βαρκούλα χάρτινη”

(Ε.Δερέμπεη, Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω, Τατιάνα Ζωγράφου)

Βαρκούλα χάρτινη κρατώ

με πανί χρωματιστό,

απαλά τη ακουμπάω

πάνω στο κύμα και γελάω.

–

Φύσα αεράκι τη βαρκούλα,

κι ας είναι τόσο δα μικρούλα.

Μ΄όνειρα είναι φορτωμένη

κι άλλο πια δεν περιμένει.

————————————————————————————————

“Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω”

(Β.Γερμανός, Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω, Τατιάνα Ζωγράφου)

Είμαι παιδάκι χαρωπό,

τραγούδι λέω, τα χέρια χτυπώ!

Παίζω, χορεύω και γελάω,

αχ! πόσο τέλεια περνάω!

–

Καθόλου δεν βιάζομαι να μεγαλώσω,

να τρέχω, να παίζω μ΄αρέσει τόσο!

Τη νύχτα να μετρώ τ΄ αστέρια,

φτερά να κάνω τα δυο μου χέρια.

—————————————————————————

“Ζεστό μπισκότο”

(Τραγουδάκια γάλακτος, Χαλκουτσάκη Μέλπω)

Ζεστό μπισκότο η καρδιά μας,

οι αναμνήσεις, τα όνειρά μας,

που τα ζυμώσαμε παρέα,

σε μια χρονιά τόσο ωραία!

–

Τώρα που κλείνει το σχολείο,

ήρθε η ώρα να πούμε αντίο…

μα ό,τι ζήσαμε μαζί

μες στην καρδιά μας για πάντα θα ζει.