Ο χρόνος που περνά – Η μέρα μου.

Ο χρόνος κυλάει γρήγορα, όταν κάποιος περνάει καλά, αλλά αν έχετε ποτέ προσπαθήσει να εξηγήσετε σε ένα ανυπόμονο παιδί προσχολικής ηλικίας ότι τα γενέθλιά του είναι σε μια εβδομάδα, σίγουρα διαπιστώσατε ότι δεν είναι κάτι που μπορούν να κατανοήσουν εύκολα τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Κι αυτό γιατί ο χρόνος δεν είναι κάτι που μπορούν να αγγίξουν, να νιώσουν, να εξερευνήσουν. Χωρίς λοιπόν τη δυνατότητα να μπορούν να ασχοληθούν χειροπιαστά με το χρόνο, χρειάζονται τους ενήλικες να τα βοηθήσουν να μάθουν πώς περνά. (www.education.com)

Πάνω σε αυτή τη βάση συνεχίζουμε στην τάξη μας το θέμα “Ο χρόνος που περνά”, που ξεκίνησε με τα “Ημερολόγια” (Βλ. “Ο χρόνος που περνά- Ημερολόγια”). Τις τελευταίες ημέρες ασχοληθήκαμε με την ενότητα “Η μέρα μου -Πρωί, Μεσημέρι,Απόγευμα,Βράδυ” και οι ακόλουθες είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν:

Έχοντας ήδη ασχοληθεί σε προηγούμενο θέμα με την εναλλαγή μέρας νύχτας χάριν του ηλιακού φωτός (Βλ.”Ο πλανήτης Γη”), φτιάξαμε έναν πίνακα αναφοράς που τον χωρίσαμε σε 4 μέρη και σχεδιάσαμε τη θέση του ήλιου σε σχέση με ένα βουνό από το ξεκίνημα της μέρας έως το βράδυ. / Τα παιδιά, αφού το καθένα μίλησε για την καθημερινή του ρουτίνα, ομαδοποίησαν προφορικά και η νηπιαγωγός κατέγραψε, ποιες δραστηριότητες κάνουν συνήθως τα παιδιά το πρωί, ποιες το μεσημέρι, ποιες το απόγευμα και ποιες το βράδυ./ Στη συνέχεια τα παιδιά συμπλήρωσαν το ακόλουθο φύλλο εργασίας, που βάση των σκίτσων έπρεπε να αναγνωρίσουν τις λέξεις “πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ” και να τις αντιστοιχίσουν με την ανάλογη δραστηριότητα από μια σειρά εικονιδίων.

“Η μέρα μου”: ένα βιβλιαράκι με 4 σελίδες, μια για κάθε κομμάτι μιας ημέρας, όπου σε κάθε σελίδα αντίστοιχα γράφουν τις λέξεις πρωί-μεσημέρι-απόγευμα-βράδυ και ζωγραφίζουν από μια δραστηριότητα τους στα χρονικά αυτά σημεία.

“Καλημέρα-Καλησπέρα-Καληνύχτα”.Έχοντας μιλήσει αλλά και έχοντας παίξει θεατρικά παιχνίδια για τους χαιρετισμούς που απευθύνουν οι άνθρωποι μεταξύ τους όταν συναντιούνται, ανάλογα με το χρονικό σημείο μέσα στη μέρα, στον υπολογιστή το κάθε παιδί έγραψε έναν από αυτούς και εκτύπωσε τη λέξη που έγραψε δυο φορές / Τις λέξεις αυτές τις κόλλησαν στο χαρτί και τις έβαλαν σε συννεφάκια διαλόγου, όπως στα κόμιξ, ώστε να συνομιλούν δυο παιδιά. Στη συνέχεια ζωγράφισαν αυτά τα δυο παιδιά καθώς και το σκηνικό γύρω τους ανάλογα με το χρονικό σημείο που βρίσκονται π.χ. αν λένε καληνύχτα είναι βράδυ και βρίσκονται ίσως στα κρεβάτια τους.