Ποιο είναι το καλύτερο σχολείο για το παιδί μου;

Είναι σίγουρο ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το ερώτημα αυτό, σε όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης κι αν ανήκουμε. Με τη λέξη “σχολείο” να αναφέρεται σε όλες τις βαθμίδες και να αφορά κυρίως τα “πρωτάκια” της καθεμιάς από αυτές. Πολλοί γονείς, ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα ενός καλού ξεκινήματος στην εκπαίδευση, θεωρούν καθήκον τους, πριν την εγγραφή των παιδιών τους στο σχολείο, να συγκεντρώσουν θετικές ή/και αρνητικές συστάσεις, από γονείς παιδιών παλαιότερων ετών αλλά και από εκπαιδευτικούς, για τα σχολεία που τους ενδιαφέρουν, ώστε να είναι βέβαιοι ότι  εκείνο στο οποίο θα καταλήξουν πληρεί τις περισσότερες – κατα τη γνώμη τους- προϋποθέσεις.

Μιλώντας λοιπόν για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ποιες είναι εκείνες οι προϋποθέσεις που ορίζουν ένα σχολείο ως το καλύτερο;

Ειλικρινά από την αρχή της εκπαιδευτικής μου πορείας μέχρι και σήμερα, ομολογώ ότι δεν μου ήταν καθόλου εύκολο να δώσω, στους προβληματισμένους γονείς, που μου την απήυθηναν, μια …σαφή απάντηση! Καταρχήν οφείλω εδώ να υπογραμμίσω ότι, σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο, κάθε γονιός που κάνει αίτηση εγγραφής του παιδιού του στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή Δημοτικό Σχολείο, οφείλει να επιλέξει τη σχολική μονάδα της γειτονιάς του, έαν βρίσκεται σε πόλη, ή της περιοχής του, εάν βρίσκεται στην επαρχία, καθώς βασικός σκοπός  κάθε σχολείου είναι να συγκεντρώνει τα παιδιά της περιοχής γύρω από αυτό.

Γεγονός που δημιουργεί μια αξιοκρατική και ισοδύναμη – όσο γίνεται- κατανομή του μαθητικού δυναμικού, και ταυτόχρονα διευκολύνει πρακτικά την μετακίνηση των μαθητών. Με επιπλέον βασικά θετικά στοιχεία τη δυνατότητα των παιδιών να έχουν επαφή με τους συμμαθητές τους και εκτός σχολείου, καθώς ζουν στην ίδια περιοχή, και τη δυνατότητα ττων γονέων και κηδεμόνων να δημιουργούν συλλόγους που να καλλιεργούν τη συνεργασία σχολείου- κοινότητας, με μεγάλα οφέλη και για τις δυο πλευρές.

Παρόλα αυτά ακόμα δεν βρήκαμε απάντηση στο ερώτημα ποιο είναι τελικά το καλύτερο σχολείο;

Είναι καλύτερο σχολείο, εκείνο που κτιριακά έχει δημιουργήσει τις καλύτερες υποδομές;

Ευάερες, ευήλιες, ευρύχωρες αίθουσες, ζεστές το χειμώνα και δροσερές το καλοκαίρι. Λειτουργικές αυλές με χώρους για αθλοπαιδιές και πράσινες γωνιές. Επαρκείς και καλοδιατηρημένες τουαλέτες, εύκολα προσβάσιμες από όλους τους μαθητές. Βοηθητικούς χώρους και εργαστήρια. Και φυσικά καθημερινή καθαριότητα και διαρκή συντήρηση. Μάλιστα… Στην Ελλάδα του 2017 ελάχιστα δημόσια σχολεία έχουν πετύχει το ιδανικό στον τομέα της κτιριακής υποδομής. Στα περισσότερα σχολεία διευθυντές, διευθύντριες, προϊσταμένες και εκπαιδευτικοί δίνουν αγώνα κάθε σχολική χρονιά να εξασφαλίσουν τα βασικά για την ασφαλή φοίτηση των μαθητών!

Είναι καλύτερο σχολείο, εκείνο που έχει μόνο μόνιμους εκπαιδευτικούς με οργανικές θέσεις σε αυτό σταθερές κάθε χρόνο;

Φυσικά και είναι πολύ σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς να έχουν συναδέρφους με τους οποιούς συνεργάζονται χρόνια, οπότε και μπορούν να συγκροτούν δυναμικές και δημιουργικές διδακτικές ομάδες. Ενδιαφέρονται τα μέγιστα όχι μόνο για την ευημερία της τάξης τους αλλά και για τις τάξεις των υπολοίπων, εφαρμόζοντας στην πράξη το “η ισχύς εν τη ενώσει”! Ωστόσο… Πόσες φορές δεν έχουμε δει περιπτώσεις νεοδιόριστων ή αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που με την είσοδό τους σε μια σχολική μονάδα, έφεραν μαζί τους νέες και καινοτόμες ιδέες εκπαιδευτικής δράσης, προσφέροντας έναν αέρα ανανεώσης στους συλλόγους διδασκόντων; Που αγαπήθηκαν από τα παιδιά και τους γονείς και τους δημιούργησαν αξέχαστες σχολικές αναμνήσεις;

Είναι καλύτερο σχολείο, εκείνο που επιμένει στις εργασίες στο σπίτι και στο νηπιαγωγείο κάνει πολλές δραστηριότητες για να μάθουν τα παιδιά να γράφουν και να διαβάζουν;

Πότε επιτέλους θα ξεφύγουμε από τις επιρροές των εκπαιδευτικών συστημάτων του παρελθόντος; Εκπαίδευση δεν είναι μόνο το σχολείο αγαπητοί μου. Σχολείο είναι ολόκληρη η ζωή του κάθε παιδιού! Όλο το περιβάλλον γύρω του, φυσικό και ανθρωπογενές. Το θέατρο, η μουσική, το παιχνίδι, η ομαδική εργασία είναι σχολείο. Και πιστέψτε με ότι όποιο σχολείο τα χρησιμοποιεί δίνει στα παιδιά γνώσεις που αποκτούνται φυσικά καθώς προέρχονται από βιωματικές πράξεις και όχι από στείρες αντιγραφές ή συμπλήρωση φωτοτυπημένων εργασιών. Και όχι! τα παιδιά του Νηπιαγωγείου δεν προβλέπεται να διδάσκονται γραφή και ανάγνωση. Αυτό είναι αρμοδιότητα της Α’ Δημοτικού. Στο Νηπιαγωγείο έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με πολλά άλλα δημιουργικά θέματα γεμάτα φαντασία (Βλ. Τι μαθαίνει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο)

Είναι καλύτερο σχολείο, εκείνο που “το είδαμε στο τοπικό κανάλι να παρουσιάζει ένα σπουδαίο πρόγραμμα”;

Φυσικά και αρκετές φορές ένα σχολείο που κοινοποιεί τις δράσεις του, είναι προφανώς ένα σχολείο που επιθυμεί να ακολουθεί το ρυθμό της εποχής, ενδιαφέρεται να τροφοδοτεί τους μαθητές του με νέα δεδομένα, επιδιώκει την εξέλιξη και ξεπερνά την στασιμότητα. Ωστόσο… πολλές φορές οι δράσεις αυτές δεν έχουν απαραίτητα και ποιότητα! Η παρουσίαση ενός ευφάνταστου προγράμματος δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι οι εκπαιδευτικοί που το στελεχώνουν, εφαρμόζουν προοδευτικές και καινοτόμες εκπαιδευτικές πρακτικές στην τάξη τους καθημερινά και καθ’όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς! Δυστυχώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εκπαιδευτικών που πέρα από το πρόγραμμα που παρουσίασαν στο κοινό, όλο το υπόλοιπο εκπαιδευτικό τους έργο στήριζεται στην κατά μέτωπον διδασκαλία και τη συμπλήρωση φωτοτυπημένων εργασιών… Σε αντίθεση με άλλους εκπαιδευτικούς που μπορεί να μην κάνουν ευρέως γνωστές τις δράσεις τους, όμως δημιουργούν καθημερινά στις τάξεις τους ευχάριστα περιβάλλοντα μάθησης, που προτρέπουν τους μάθητες τους να βιώσουν, να παρατηρήσουν, να παίξουν, να συνεργαστούν, να προβληματιστούν, να δημιουργήσουν. Εκπαιδευτικοί εμπνευσμένοι που διατηρούν “χαμηλό προφίλ” αλλά … κάνουν θαύματα!

Είναι καλύτερο σχολείο, εκείνο που έχει άφθονο εκπαιδευτικό- παιδαγωγικό υλικό;

Προφανώς ναι! Ωστόσο… κι εδώ σας μιλώ εκ πείρας, οι σχολικές χρονιές που λόγω συνθηκών είχαν τις μεγαλύτερες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, ήταν και οι πιο δημιουργικές! Καθώς με ανάγκασαν να γίνω πιο εφευρετική, να ανακαλύψω πρωτότυπες ιδέες και να συνεργαστώ πιο στενά με γονείς και παιδιά, με μεγάλη επιτυχία!

Τελικά… ποιο είναι το καλύτερο σχολείο για τα παιδιά μας;;

Το σχολείο της γειτονιάς μας είναι! Με την ελπίδα πως εκεί θα βρεθεί έστω και ένας φωτισμένος-η δάσκαλος-α ή νηπιαγωγός για να δείξει στα παιδιά το δρόμο της αγάπης για εφ’όρου ζωής μάθηση. Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που μπορούν να δώσουν υπόσταση στο “καλύτερο” και όχι τα υλικά και οι υποδομές. Και να μην ξεχνάμε ότι εμείς οι ίδιοι, και όλα όσα υπάρχουν γύρω μας, είμαστε επίσης ένα σημαντικό σχολείο για τα παιδιά μας , για όλη τους τη ζωή , ίσως και το σημαντικότερο…!

Κι αν κάποιοι από εσάς είχατε την τύχη να συναντήσετε φέτος στην τάξη του παιδιού σας έναν-μια σπουδαίο-α δάσκαλο-α ή νηπιαγωγό, μην ξεχάσετε, σε λίγες μέρες που τελειώνει η σχολική χρονιά, να του-της σφίξετε το χέρι και να πείτε… “ευχαριστώ”!

About Ηρώ Παπαδοπούλου

Αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Σχολή (Τμήμα Νηπιαγωγών) του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1996. Κατάγομαι από τα Ιωάννινα, όπου και εργάστηκα στην ιδιωτική εκπαίδευση από το 1996 έως το 2000. Έκτοτε ζω με την οικογένειά μου στην Κέρκυρα και εργάζομαι σε δημόσιο Νηπιαγωγείο. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μου στο: info@meleniro.gr
Bookmark the permalink.

2 Comments

  1. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΑΒΒΑ

    Μπράβο!!!! εξαιρετικό άρθρο!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.